Heeft mijn topvolleybalteam bestaansrecht?
Als volleyballer zijn er een aantal dingen die me zeer kunnen frustreren:
- Verliezen zonder goed te spelen
- Pietluttige boetes van de bond
- Ontwikkeling van een talent dat door andere belangen geremd wordt
- Teveel gelul, te weinig gepoets (ik hoop dat dit stukje tekst aanleiding is voor poetsen)
- Faillissement van topvolleybal!
De eerste is een reden om vanavond weer te gaan trainen. De tweede komt vrijwel niet meer voor, de Nevobo deelt 3x zo weinig boetes uit als een aantal jaar geleden. Deze blog gaat over faillissement van topvolleybal. De vinger op de zere plek leggen inclusief de kant waarvan ik denk dat elke club naartoe moet. Het is hard nodig willen we de Nederlandse competities weer spraakmakend laten zijn.
Rijnmond, Nesselande, Omniworld, Amstelveen, Tilburg. Zomaar wat grote clubs die failliet zijn gegaan. Vele anderen moesten noodgedwongen een stapje terugdoen of stonden op het randje van de afgrond. Sliedrecht Sport, VV Utrecht, PDK Huizen, VV Alterno. Clubs waar je blij van wordt. Bouwen aan volleybalbolwerken met een gestaag stijgende lijn.
Zet deze clubs eens tegenover elkaar. Er is één relevante overeenkomst: stuk voor stuk is er uiteindelijk een enkel persoon tot een beperkt groepje mensen waarmee succes staat of valt. Stoppen zij zonder dat er opvolging is, dan breken snel de magere jaren aan. Dat is ook een geruststelling: met een paar bezetenen zijn de mogelijkheden onbegrensd.
Ik zie twee aspecten waarmee stabiel topvolleybal zich onderscheid:
(1) Stabiel topvolleybal is een kwestie van geduld. Stap voor stap bouwen aan de club en haar uithangbord. Beleid maken, financieel langzaam meer slagkracht krijgen, draagkracht vergroten en als resultaat het niveau omhoog.
(2) Stabiel topvolleybal is ergens op gebaseerd. De basis voor ontwikkelen richting de top is ontwikkelen in de breedte. Aansluiting met andere seniorenteams en een grote jeugdopleiding. Cruciaal voor het trekken van publiek, voldoende vrijwilligers en leven in de brouwerij. Kortom: aantrekkelijk voor sponsoren.
Top en breedte versterkt elkaar. Een heerlijk cliché. Maar wel waar. Zodra afstand ontstaat dus het eerste team en de club wordt een ver1iging een ver2iging. “Waarom steken we mijn contributie nog in dat topvolleybal? Dat zootje van buitenaf herkennen we ons niet meer in. Waar gaat mijn sponsorgeld naartoe? Ik krijg het idee dat ik enkel de hobby van een paar volleyballers en hun trainer financier.”
Ik wil oproepen over twee dingen diep na te denken, op zoek naar stabiel topvolleybal:
- Staat overal het belang van de vereniging voor op?
Dit gaat over het bestaansrecht van topvolleybal bij onze club. Heeft het zin dat wij op topniveau uitkomen? Zijn we bezig om hier in de breedte profijt van te behalen? Of topvolleyballen team en trainer om het topvolleyballen. Zijn recreanten 6 en de moeder van Smash Bal trots op het eerste?
Iedereen moet zijn verantwoordelijkheid pakken. Papa komt naar de ALV. De biervolleyballer drukt het programmaboekje. De trainer van Heren 1 ontwikkelt technisch beleid om de jeugdafdeling van de grond te krijgen. En de libero geeft training aan jongens C. Zonder die breedte, zonder die jeugdafdeling of de wil om daaraan te bouwen heeft topvolleybal geen bestaansrecht. Onze ere- en topdivisie verdienen volleybalbolwerken.
- Hebben we een professional nodig voor de organisatie van topvolleybal?
Directe betrokkenen bij topvolleybal zijn spelers, trainers, begeleidingsstaf en het verenigings- of stichtingsbestuur. Trainers krijgen een vergoeding, de rest van de staf vaak ook. En waar gaat het uiteindelijk mis? Tekort aan sponsoren. Geen leven in de brouwerij. Weinig communicatie. Geen beleid. Te weinig draagvlak. En wie is hiervoor verantwoordelijk? Het bestuur. Zij vervullen hun taak met liefde, helaas is dat niet altijd voldoende.
Net als de trainer moet de organisatorische en marketinggerichte regelneef een professional zijn. Onderken dat niet alleen het sportieve aspect doorslaggevend is. Trek iemand aan die scholen tot sponsoren betrekt, die marketing en communicatie regelt, die zichzelf dubbel en dwars terug verdiend.
En verdorie, zoek de samenwerking. Met de bakker om de hoek. Met gymdocenten. Met verenigingen uit de buurt. Met het talent dat elders verder door kan groeien. Met de Nevobo.
Later meer. Voel de vrijheid je mening over stabiel topvolleybal hieronder te plaatsen. Ik wens iedereen een heerlijke start van een nieuw seizoen.