RIO!

Geplaatst op door

Morgen is het zover: eindelijk in Rio! Voor in totaal 3 weken en 5 dagen. De echte reis is echter langer dan dat. Ik weet niet meer wanneer precies, maar ergens rond Londen 2012 zei mijn gevoel dat ik hierbij moest zijn. Het mooiste sportevenement in het mooiste sportland ter wereld. Sinds ik een jaar terug vlucht, verblijf en entreetickets boekte is het écht gaan leven. Is de reis begonnen. In mijn hoofd gaan allerlei gedachten over Rio 2016 rond. Die wil ik graag opschrijven, om achteraf goed terug te kunnen kijken.

Sport

Bovenal draaien de Spelen om sport. Ik ga vier of vijf keer prachtige shows ervaren in het beachvolleybalstadion op de Copacabana. De Volleybaldames gaan ons opnieuw versteld doen staan, tegen de USA en Servië moedig ik ze in Maracanazinho aan. Ook turnen, basketbal en tafeltennis mag ik een keer zien. Verder kan ik de judoka’s Henk Grol, Marhinde Verkerk, Roy Meyer en Tessie Savelkouls t/m de kwartfinale supporten. Hoogtepunten worden ook de 100 meter (halve) finale van Dafne en het live in actie zien van Usain Bolt in zijn 200 meter voorronde. Op één of andere manier wil ik ter plekke nog basketbal Team USA en zwemmen fixen.

In Nederland zal veel draaien om de verwachting dat het de meest succesvolle Spelen ooit worden. Dan zijn 26(!) medailles nodig. Bijna 2 per dag. Ik vrees dat we erg hoog van de toren blazen. Hoe enorm lastig het gaat worden voor Epke, Ranomi, Dafne, Grol of Marianne Vos om wéér te presteren. Maargoed, laat die Nederlandse toren in het Olympisch Park maar een medaillefabriek worden. Ik kijk vooral met extra sympathie naar een aantal teams: de baanwielrensprinters, Reinder Nummerdor met Christiaan Varenhorst, de handbaldames en de estafetteploegen in het zwemmen en atletiek.

Wat lastiger gaat worden vanuit Rio zelf is het volgen van de sport als “trainer”. Geïnteresseerd in de achtergrondverhalen, de interviews met coaches, het op de bank met drie schermen bij elke sport alle details kunnen zien en alle verdere bespiegelingen. Daartegenover staat dat ik met eigen ogen het beste van het beste op hun best in actie zien. Ik denk dat het me inspireert. Inspiratie die me de komende jaren helpt erachter te komen wat ik wel en niet wil, en de juiste keuzes te maken.

Veiligheid!

Na de sport volgt als issue al snel de veiligheid. Volgens mij is het simpel: zorg dat je weinig bij je hebt, niet om problemen vraagt en verzekerd bent. De kans is alsnog groot beroofd te worden, maar ik hoop dat het niet teveel indruk maakt en dat al het gedoe achteraf (aangifte, verzekering, vervanging) niet teveel tijd in beslag neemt. En ik hoop vooral gewoon met een prettig gevoel door de stad te kunnen bewegen.

Dan zijn er nog terrorisme en Zika. Zika wordt overdreven (ik ben niet zwanger): de kans dat je het krijgt is zéér minimaal, en als er alsnog in deze tijd van het jaar op die plek in Brazilië nog een mug rondvliegt die ook nog eens Zika met zich meedraagt, is vervolgens de kans nog weer klein dat het werkelijk gevolgen heeft (een week griep). Die golfers die zich afmelden met Zika als dekmantel voor het feit dat ze vinden dat bij de Spelen geen eer en geld te behalen valt, triest. Iets meer wetenschappelijke info.

Qua terrorisme herken ik me een beetje in dit artikel in het NRC: “Weg met die foute wereld”. Het nieuws over aanslagen en schietpartijen neem ik nog wel tot me, maar sluit me er verder voor af. Het Franse stel dat ik in mijn hostel in Buenos Aires ontmoette, dat een vriend had die rende voor zijn leven in Nice en dat ook al indirect betrokken was bij de schietpartij in theater Bataclan vorig jaar: dan komt het dichtbij, en ik zal me hun ontsteltenis en verdriet niet snel vergeten. We moeten ons beseffen dat het één van de risico’s is die we, zodra we ons huis uit gaan, lopen. Maar zoals Dafne bij de start niet zal denken aan wat er allemaal mis kan gaan, moeten we ook met terrorismedreiging omgaan. Ik vertrouw erop dat “de autoriteiten” zullen doen wat ze kunnen, of het nu in Rotterdam of in Rio is.

Politiek

Naast sport is mijn tweede passie politiek. Zo heb ik afgelopen jaar geprobeerd het Braziliaanse nieuws te volgen en me enigszins te verdiepen in de geschiedenis van het land en de situatie nu. En oh, wat is die interessant en dramatisch tegelijk. Dit Belgische artikel (of dit kortere stukje in de Volkskrant) laat duidelijk zien dat het van alle kanten een bende is. Politici van alle partijen maken zich schuldig aan corruptie en machtsstrijd. Pikant is dat tijdens de Spelen de procedure om president Dilma Rousseff af te zetten ten einde komt en dus een oordeel wordt geveld.

In dit artikel (Blendle) in het AD van dinsdag 26 juli worden treffend de gevolgen van deze bende beschreven. Door dalende olieprijzen en versterkt door corruptie en falend overheidsoptreden kromp de economie 4% in 2015, dit jaar weer -3% en in 2017 is de verwachting 0% (Nederland staat na 1 jaar 1% krimp op z’n kop). Overheden hebben geen geld meer. Mensen bij de politie, in de zorg en in het onderwijs kregen maanden niet betaalt. In augustus worden letterlijk de eindjes aan elkaar geknoopt om het voor ons toeristen goed te laten verlopen. Maar daarna? Dat weet ook onze ambassadeur in Rio eigenlijk niet.

Dit rechtvaardigt de vraag of de Spelen wel waardevol zijn voor het land en de stad. In een knap staaltje journalistiek van The Guardian lees je uitgebreid en concreet wat het oplevert: “Rio Olympics: who are the real winners and losers?” Of je dit nu uiteindelijk als goed of slecht beoordeeld, de Braziliaan heeft in elk geval gelijk als die zegt dat het geld nu niet in onderwijs of zorg wordt gestoken, maar in die 65.000 agenten en 20.000 militairen die straks de stad bewaken.

Misschien is het voor de Braziliaan nog wel het beste dat de Spelen eindelijk gaan beginnen en straks voorbij zijn. Een paar weken feest, een betere infrastructuur en dan weer tijd en geld voor de juiste dingen. Ik ben vooral benieuwd of mijn beeld gaat veranderen als ik de stad en mensen straks zelf meemaak, in plaats van via de media.

Favela

Mijn 25 nachten in Rio verblijf ik op de beste plek van de stad: Pousada Estrelas de Babilonia. In een favela, op 10 minuten lopen van de Copacabana, met ruime kamer en prachtig uitzicht. In een favela, inderdaad. En over favela’s kun je horrorverhalen vinden. Alleen kun je ze ook niet allemaal over één kam scheren. De meeste mensen die ik spreek en verhalen die ik lees zijn positief over deze favela genaamd Babilonia. Het is een kleine favela, die in 2009 als één van de eerste “gepacificeerd” is, en waar dat gelukt is. De pacificatie houdt in dat de politie de favela herovert op de drugsbendes en daar vervolgens de orde bewaakt.

Een mooi verhaal van 15 juni in The Guardian over de uitdagingen waar deze ontwikkelde favela mee te maken heeft lees je hier. Ik verwacht dat ik met dit verblijf ook iets meekrijg hoe het werkelijke leven van een “carioca” (inwoner van Rio) is. Prettig is dat de Pousada en het restaurant gerund worden door een Belgisch-Colombiaans koppel, dat communiceert makkelijk en vertrouwd, zo merkte ik het afgelopen jaar al via Whatsapp. En als je hun profiel en recensies op AirBNB leest, zijn al velen me met zeer positieve ervaringen voorgegaan!

Slot

Terwijl ik straks uren onderweg ben om in de verkeerschaos van Rio ergens te komen, wil ik af en toe wat verslag leggen. Misschien via Twitter, misschien weer een blog. In elk geval ga ik wat vlogs maken voor Rotterdam Topsport. Daarmee probeer ik een indruk te geven van de vibe in Rio en hoe het is daar als toeschouwer te zijn. Naast de sport en de stad, ook de Olympic Boulevard, het Holland Heineken House en de andere Olympische festiviteiten. Samba! Tchau!

Meer lezen: